ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΡΕΠΤΕΣ

-Πάσχεις από υπερσυναισθηματισμό.
-...
-Μερικές φορές σκέφτομαι πως πρέπει να τ' αλλάξεις. Να μάθεις να 'σαι δυνατή.
-Είμαι-
-Δεν είσαι. Δεν σε βλέπεις πώς κάνεις; Δεν σε βλέπεις που χωρίς να δέχεσαι αγάπη δεν στέκεις πουθενά; Τι τη χρειάζεσαι; Τι να σου κάνει; Κάτσε μόνη σου κόντρα στον άνεμο και φύσα του και σύ κόντρα, μόνη σου, επαναλαμβάνω, ΜΟΝΗ ΣΟΥ, και ύστερα ίσως.
-Ίσως τι;
-Ίσως γίνεις δυνατή.
-Μόνη μου θα γίνω, όχι δυνατή.
-Ανεξάρτητη. 
-Μόνη. 
-Μόνη κι ανεξάρτητη γαμώ τη μάνα σου, ανεξάρτητη και μόνη!!


-Δεν θέλω.
-Ε;
-Δίκιο είχες μωρέ, τότε, αλλά δεν θέλω..
-Ναι, ούτε εγώ θέλω να τ' αλλάξεις τελικά. Χαρούμενη δεν είσαι;
-Είμαι, ναι..
-Μπερδεμένη είσαι;
-Όχι, όχι δεν είμαι-
-Ωραία. 


-Μπορεί και να μην είμαι, έχω αμφιβολίες δηλαδή, εδώ κι εκεί-
-Η άγνοια είναι ευτυχία.


-Δεν ξέρω γιατί μου 'χει κολλήσει τώρα στο μυαλό πως πρέπει όλοι οι άνθρωποι να 'ναι ανεξάρτητοι. Να μην γαντζώνονται πάνω στον άλλο σαν μαλάκες.. Ίσως γιατί μου φαίνεται εμένα τόσο λάθος που γίνεται σχεδόν αηδιαστικό.. 
-Μια μέση κατάσταση σου πρέπει, κι εσένα, και όλων..
-Γαμώ τις μέσες καταστάσεις!!


-Εσύ είσαι;
-Τι;
-Χαρούμενη;
-Ε;
-Λέω, χαρούμενη είσαι;
-Ε; Ε, ναι, ναι, είμαι, ναι..Ναι, είμαι, είμαι..
-(Γελάει).
-..
-Τι είναι πιο σωστό;
-Δεν υπάρχει σωστό.
-Υπάρχει.
-Καλά, ίσως και να υπάρχει. Δεν ξέρω. Δεν με νοιάζει.
-(Γελάει) Η άγνοια είναι ευτυχία.
-(πρόβλημά μου αν δυστύχησα.)


-Ε, απλά μου βγαίνει
-Ποιο;
-Αυτό το.. αυτό το έτσι, που δεν είναι αλλιώς, το.. Ξέρεις μωρέ ποιο..
-Όχι, δεν ξέρω..
-Ε, δεν γίνεται και χωρίς κανέναν.. Αλλά κάποιους δεν.. Δεν μπορώ να τους.. Ρε παιδί μου έχω πει, ή θ'αγαπάω ή δεν θ' αγαπάω.. Ή θα θέλω και θα έχω ή δεν θα θέλω και δεν θα έχω.. Δεν θ' ανεχτώ ξανά, είπα..


-Και τώρα;
-Τι τώρα;
-Αγαπάς τώρα;
-Τώρα τώρα; Ή γενικά;
-Τώρα τώρα.
-Τώρα τώρα, όλους.
-Και γενικά;
-Γενικά, δυο-τρεις. Τρεις- τέσσερις. Τέσσερις- πέντε. Δεν ξέρω. Τι είναι αγαπάω;
-...
-Η ζωή είναι φασαρία.


-Τώρα;
-Σε κακή στιγμή ρωτάς, δεν θα σ'αρέσει
-Τώρα;
-Κανέναν


-Έχει σημασία;
-Δεν ξέρω. Έχει;
-Μπα.
-Μπα..


-Όλα τ' αμφισβητώ. Μην παρεξηγείς.
-Δεν παρεξηγώ.
-Κι εσύ.
-Κι εγώ τι;
-Να τ' αμφισβητείς όλα.
-Γιατί;
-Γιατί που ξέρεις; Μπορεί εγώ να μην υπάρχω. Μπορεί όλοι να είμαστ-(κχχχχ) και ίσως μόνο εσύ να (μπζζζ κχχχ).
-Ε; Ε, τι είπες; Δεν άκουσα.
-Ίσως ο (κχχχχ)όσμος να είναι ένα παράδ(μπζζζ) και στην τελική είμαστε τόσο ασήμαντ(κχχχχ μπζζζ)
-Μα δεν ακούω, κάτι παίζει με τ' αυτιά μου, τι λες;
-που δεν (κχχχχχχχσδφζζζζζζζ) Ίσως όλα αυτά να είναι ένα όνειρ(μπζζζζ)
-;;;;;;;