Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

-ένα σώμα από τέφρα,

κι όμως με τα χέρια στραγγαλίζω την άψυχη Μήδεια
και στην καρδιά γεννιούνται μια ντουζίνα Περσεφόνες. 


Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

πιτσίλισμα

Η Μάρω. 
Η Μάρω, ή Μαιρούλα, για τους φίλους. 
Η Μάρω του Γιώργου. 
Του άντρα της. 
Η Μάρω είναι τριάντα ενός.
Παντρεμένη. 
Δύο παιδιά και ένα πτυχίο στον τοίχο. 
Δίπλα στις οικογενειακές φωτογραφίες και την κορνίζα της Παναγίας.
Ρωτάνε τα παιδιά της γιατί δεν δουλεύει. 
Μα, για να σας προσέχω, αγαπούλες μου, απαντάει.
Η Μάρω ρωτάει τον άντρα της πριν βγει με τις φίλες της. 
Εκείνος απλά φεύγει. 
Η Μάρω το πρωί ξυπνάει, 
φτιάχνει πρωινό για όλους, 
τρώει τελευταία.  
Μαγειρεύει.
Και πλένει.
Και σκουπίζει. 
Και φουγγαρίζει.
Και απλώνει.
Και. Και. Και.
Τα πρωινάδικα της τηλεόρασης στην διαπασόν, για ν' ακούγεται η φωνή του Λιάγκα ακόμη και πάνω από τη φασαρία της ηλεκτρικής σκούπας.
Ο Γιώργος γυρνάει το μεσημέρι.
Τρώει, κοιμάται. 
Η Μάρω λέει, Γιώργο, να σου πω, 
αυτός της λέει να σκάσει. 
Γυρνάνε τα παιδιά. 
Τρώνε. 
Πώς περάσατε; Καλά. 
Κομπιούτερ. 
Ο Γιώργος ξυπνάει το μεσημέρι, 
η Μάρω έχει έτοιμο καφέ. Τον πίνει.
Φεύγει. Φιλί; 
Μπαμ, η πόρτα. 
Τα παιδιά στ' Αγγλικά. Στο καράτε. Στο ποδόσφαιρο. Και πίσω. 

Χριστούγεννα. 
Ο Γιώργος χάρισε στην Μάρω ένα I-phone 6. 
Στα παιδιά PlayStation 4. 
Η Μάρω είναι πανευτυχής. 
Στα παιδικά πάρτι, οι μαμάδες την ρωτάνε για το κινητό
κι αυτή όλο καμάρι απαντά "Ο Γιώργος μου μού το πήρε". 
Κι ο Γιώργος το ίδιο. Πανευτυχής. 
Τέρμα πια τα "Γιώργο μου, να σου πω" που του πρίζανε τ' αρχίδια. 
Τέρμα και τα ψου ψου της γειτονιάς πως δεν αγαπάει τα παιδιά του. 
Πώς δεν τ' αγαπάει. Άκου 'κει. 
Ολόκληρο PlayStation 4. 
Τι άλλο να κάνει; 
Είναι γνωστό άλλωστε πως ο πατέρας δεν πρέπει να παραχαιδεύει τα παιδιά του.
Έτσι γέμισε ο κόσμος ντηντήδες. Με τα παραχαιδέματα. 

Το βράδυ ο Γιώργος γυρίζει στο σπίτι. 
Και ξαναφεύγει. Και δεν λέει τίποτα. 
Κάποιες φορές μένει.
Κάθεται δίπλα στη Μάρω στον καναπέ.
Της χαιδεύει το βυζί ενώ βλέπουνε σειρές στην τηλεόραση. 
Της χαιδεύει το βυζί και σκέφτεται αυτά τα καυλάκια στην οθόνη. 
Όχι τη Μάρω.
Τη Μάρω σχεδόν ποτέ. 
Μετά τη γαμάει. 
Έτσι, χωρίς πολλά πολλά. 

Τελευταία, 
η Μάρω αγοράζει κρυφά γατοτροφή και ταίζει ένα γατί που γυροφέρνει στην αυλή τους. 
Τη φωνάζει Ρόζα. 
Μια φορά, της μίλησε. 
Της Ρόζας. 
Της τα 'πε όλα. 
Πως ο Γιώργος δεν κάνει μαζί της έρωτα. Ούτε σεξ. 
Ο Γιώργος την βιάζει. Κανονικά. 
Πως βρήκε στην τσέπη του μεγάλου τις προάλλες κάτι τσιγάρα. 
Δεκατριών χρονών παιδαρέλι. 
Πως φοβάται να το πει στον Γιώργο, 
μην έχουμε πάλι τα ίδια. 
Μην τον δει πάλι να ξεκουμπώνει την ζώνη του και να τη στρέφει στο παιδί της. 
Όλα. Όλα της τα είπε. 
Και για τις γκόμενες που πηδούσε ο Γιώργος τα βράδια. 
Και για τις κόκες που πουλούσε κρυφά. 
Όλα τα ήξερε. Κι όλα της τα είπε. 
Δεν έβαλε όμως τα κλάμματα. Ήταν ήρεμη. 
Μπήκε στο σπίτι. Το γατί ακολούθησε. 
Η Μάρω πήγε στο μπάνιο. 
Πήρε το ξυράφι. 


Στις πρωινές ειδήσεις των οκτώ, 
έκανε θραύση η σοκαριστική εικόνα ενός γατιού που έγλυφε λαίμαργα απ' το πάτωμα το αίμα του νεκρού αφεντικού του. 
Οι λεζάντες των ρεπορτάζ προειδοποιούσαν: 
ΓΙΑ ΣΑΡΚΟΒΟΡΟ ΕΙΔΟΣ ΓΑΤΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΛΟΓΟ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ 
ενώ η Μενεγάκη δεν παρέλειψε να σχολιάσει τις κακόγουστες ματωμένες παντόφλες που φαίνονταν στην φωτογραφία. 


Η κηδεία έγινε σε κλειστό οικογενειακό κύκλο.