Στο κόκκινο
το χρώμα του πάθους
πάθος του έρωτα, πάθος του μίσους
Στο γκρίζο
γκρίζο για το ψέμα και την ανία
την ανία που σ' έπνιξε
και σού 'κλεβε συμπόνια απ' τις πίσω πόρτες
Στο καστανό
της ζέστης, του χειμώνα που ζούμε
μέσα απ' τα τζάμια
ασφαλείς και ζεστοί κοιτάμε μια μπόρα
που ποτέ δεν θα φτάσει εμάς
Ασφαλείς και ζεστοί..
Και στο βαθύ κι απέραντο μπλε!
Μπλε της γαλήνης
μπλε, της νοσταλγίας
μπλε, ο ρυθμός στο χορό της Σελήνης
μπλε, οι καπνοί που βγαίνουν απ' το στόμα της Πυθίας
Σ'αυτά, λοιπόν, εγώ
σκισμένο περιτύλιγμα παιδικού δώρου που με παράτησαν στην άκρη
μοιράζω την ψυχή μου
κι ας με ξεκοιλιάσουν ύστερα
πεινασμένοι Κέρβεροι.
Ας είναι.