-Δε θέλω ούτε να μείνω εδώ ούτε να επιστρέψω στο σπίτι, είπα. 
-Πρέπει να μείνεις για λίγο. Προσπάθησες να βάλεις τέλος στην ζωή σου... το θυμάσαι αυτό, Ανατολή; 
  Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά. Φυσικά και το θυμάμαι, δεν έχω πάθει αμνησία. Δεν είμαι τρελή. 
-Δεν κάτω τρελά πράγματα, είπα. Δεν πιστεύω ότι είμαι η Ελισάβετ της Αγγλίας, δεν έχω αποσυρθεί στο Βασίλειο των Σφηκών, δεν βλέπω φαντάσματα...
-Αυτά είναι τα "τρελά" πράγματα; 
-Μερικοί άνθρωποι τρώνε αεροπλάνα...747...Δεν τρώω αεροπλάνα... Μερικοί κλέβουν τσιμπιδάκια από το Πριζουνίκ... Άλλοι χαζεύουν αδιάφοροι αιματηρά δυστυχήματα στον δρόμο κι ύστερα κλαίνε σε σαχλοσυναισθηματικές ταινίες... Ένας Άγγλος ποιητής έβλεπε αγγέλους στα χωράφια- ο Μπλέικ... Αυτά είναι τα "τρελά" πράγματα.
-....
-Η Ιωάννα...
-Ποια είναι η Ιωάννα;
-Η κοπέλα που μένει στο διπλανό δωμάτιο... Η Ιωάννα λούζεται με μαγιονέζα και μπίρα... παλιότερα έκαιγε το δέρμα της με καύτρες από τσιγάρα... μου έδειξε τα σημάδια... Ο Τίτος- ένα αγόρι που συνάντησα στην αίθουσα ψυχαγωγίας- έχει ερωτευτεί τον Ταρζάν...
-Ανατολή, προσπάθησες να αυτοκτονήσεις. Επιτέθηκες κατά του εαυτού σου με βίαιο τρόπο. 
-Όποιος και να είσαι, ότι και να γίνεις, κάτι θα πάει στραβά, είπα. 
  Χαμογέλασα, δεν ξέρω γιατί. Θυμήθηκα τη θεία Δέσποινα: "Όποια ταπετσαρία και να βάλεις, ο χρόνος περνάει..." 

Για την αγάπη της γεωμετρίας- Σώτη Τριανταφύλλου