Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

It's a day that I'm glad I survived

 Τι όμορφες που είναι οι σκιές. Ξέρεις τι βλέπω στις σκιές; Δεν έχουν πρόσωπο. Στις σκιές ξαφνικά σημασία δεν έχει ποιος είσαι αλλά τι κάνεις. Τι κάνεις, πώς το κάνεις...  δεν έχουν πρόσωπο, έτσι; 












 Η μοναξιά και η μοναχικότητα είναι διαφορετικές έννοιες. Άλλο να είσαι μόνος και άλλο να είσαι μοναχικός. Εκείνος που σε ένα σπίτι γεμάτο γνωστούς, φίλους, κολλητούς, και ενδιαφέροντες ανθρώπους κλειδώνεται στο δωμάτιο με το πιάνο και παίζει με τις ώρες αόριστες και ακαθόριστες μελωδίες, είναι μοναχικός. Κι εκείνος που στο ίδιο σπίτι μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες να ανοίξει συζήτηση με x διαφορετικά άτομα, στέκει στο κατώφλι της πόρτας εκείνου του δωματίου και ακούει εκείνες τις μελωδίες, είναι μόνος.
 Ο μόνος έχει δάκρυα στα μάτια του.
 Ο μοναχικός το απολαμβάνει. 















 Τετάρτη, ώρα 22:05
 -Τι συμβαίνει, τι έπαθες; Είσαι καλά;
 -Το..το χέρι μου, μπαμπά, πονάει το χέρ-
 -Παύλο, ΠΑΥΛΟ! ΠΑΥΛΟ, ΜΕ ΑΚΟΥΣ;


Τετάρτη, ώρα 23:47
-Τι συνέβη ακριβώς;Στο ατύχημα;
-Δέκα χρόνια πριν ακριβώς... Η γυναίκα μου με το παιδί μου στο αμάξι. Τους τράκαρε ένας μεθυσμένος. Εκείνη νεκρή, ο γιος μου χρειάστηκε χειρουργείο. "Επιπλοκές" έτσι μου είπαν εμένα. Κι από τότε, ο εγκέφαλός του δεν λειτουργεί σωστά... έχει όμως ένα χάρισμα. Είναι υπέροχος στο πιάνο! Δεν έχει χάσει ποτέ του νότα. Σήμερα όμως, στη συναυλία, δεν ξέρω τι συνέβη! Πραγματικά δεν ξέρω, γιατρέ! Ξαφνικά ό,τι έπαιζε ήταν εκτός, τον πλησίασα, τον ρώτησα τι συνέβη, και το χέρι του, το χέρι του ήταν σαν τα κόκκαλα να είχαν γίνει χίλια κομμάτια...


Πέμπτη, ώρα 14:00
-Παύλο, θα σου κάνω μερικές ερωτήσεις, θέλω να μου απαντάς σε όλες, εντάξει;
-Εντάξει, γιατρέ. 
-Βγάλε την γλώσσα σου, να, έτσι.
-Να, έτσι. 
-Μην παραξενεύεστε, γιατρέ, είναι δική του μέθοδος αυτή. Όταν δεν έχει απάντηση να δώσει, επαναλαμβάνει τις τελευταίες λέξεις που άκουσε.


Παρασκευή, ώρα 9:00
-Τι συμβαίνει στο γιο μου;
-Δεν ξέρουμε ακόμη... 
-Πότε θα ξέρετε; Πεθαίνει!! Δεν τον βλέπετε;
-Δεν είναι και πολλά που μπορούμε να κάνουμε.. 


Παρασκευή, ώρα 21:30
-Αν του αφαιρέσουμε τα πρακτικά νεκρά κύτταρα από το δεξί μέρος του εγκεφάλου, θα είναι υγιής. Απόλυτα υγιής. Θα είναι ένα φυσιολογικό παιδί. Χωρίς νοητικά προβλήματα. Απλά, δεν θα μπορεί να παίξει πιάνο.
-Δεν γίνεται, το πιάνο είναι τα πάντα...
-Ακούστε, θα έχει μια φυσιολογική ζωή θα-
-Έχει χάρισμα!
-Του προσφέρω μια ζωή.


Παρασκευή, ώρα 21:49
-Γιε μου... θέλω μόνο να μου απαντήσεις σε κάτι...
-Ναι, μπαμπά. 
-Είσαι χαρούμενος;
-...Είσαι χαρούμενος;

2 σχόλια:

  1. ~like his shadow playing the piano
    ~what about those who are indecisive?
    ~re. sovara. einai. toso. TOUCHING. mou afise ena synaisthima pou dn mporw na perigrapsw, alla sigoura touching.
    http://www.youtube.com/watch?v=0oJhlXSQVTs&ytsession=rGsfzDINBv0oa92zc6ZDNGLM5DfuonsqooTis6rfEUTHzzFCLRrCkrIboCdmcNTKAgn26nC8DvFemRmFkrSNAWY2RFzezQobnkiilXhx7VMv7-dBOoKHoLvfAWi4fmpY3LdQmslxemfbd3SbPk2xlseYQQFfC1lE6TqpLLhLRQv3n6-Mh8qOGdvP0slb3FovlTN6lnk2f94XSuNL0iIk0Q8nqDQswC51XEUMHo0844TQgiREyr60QnxS8aEl9mwZwLsXqmF5lBc1nHLU6EiSdUhhcvouH_q6NlEy-85x47h6kkmsdfghcTA351f_SbjEgeT7petaPAHrVlgVyTQgNwri21xTW78HoU_h5SQbb_MolSGFyJvm-3L813nYsDWXxDug_amk1hDso-rrv1ZaNCAb3z6LoqbIjYDruORO-YypLqoiRO9f_JUlGOKRI9WUrJBhKu0TFNzOvdT_WGYfgO5sqHAXkm2k1eYnX31WNGkkp2fWQevnCTdqdMJRVvp7-SVBlZ7E5pp-2qkNu5HImPCmJu6UPvjW

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η σκιά του όταν έπαιζε πιάνο έφερε τα πρώτα δύο... για το τρίτο, ήταν επεισόδιο στο House. Κράτησα την ιστορία του παιδιού και την άλλαξα ελάχιστα λίγο- δεν είναι δικό μου δηλαδή

    ΑπάντησηΔιαγραφή