Κάπου εκεί άλλαξα κι εγώ, κάποτε. Γιατί η νύχτα είναι μεγάλη ξεμυαλίστρα και δεν σ' αφήνει να κάτσεις σε χλωρό κλαρί. Σε ξεσηκώνει να βγεις να γνωρίσεις το άγνωστο, να μπεις σ' αυτή τη διαδικασία "της κόλασης" που λένε οι άλλοι, όταν οι ίδιοι νομίζουνε πως βρίσκονται στον Παράδεισο Αμαρουσίου.(Γέλια.) Βρίσκονται στον Παράδεισο, αλλά το βράδυ θέλουνε να σαλτάρουνε από τη μάντρα και να βρεθούνε στην από 'δω μεριά. Έτσι είναι.. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι αλλάζουνε σκιά τη νύχτα; Άπειροι..
"Ωραίο το φουστάνι σου, Γιώργο μου" του Βασίλη Καββάθα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου