Μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά, να 'χουν να λεν πως δεν σε γνώρισα ποτέ μου

 Η μόνη γαλήνη που κατόρθωσα ν' αγγίξω είναι αυτή της χαραυγής· αυτή που δαμάζει τις σκέψεις χαϊδεύοντας τις, κι όχι όπως άλλοτε προσπαθούσα εγώ, επιβάλλοντας σ' αυτές χαλινάρια και πέταλα. Το μόνο φιλί που γέμισε ποτέ ό,τι μέσα μου υπάρχει κενό ήταν της θάλασσας· κι όποιος ήχος μ' αγκάλιασε δίχως να με πνίξει ήταν των κυμάτων της. Κι όποια ευτυχία με περιτριγύρισε, την άρπαξε η Ζωή και τη ρούφηξε μεμιάς· η Ζωή, όχι η ζωή· αυτή που τώρα φθονώ και κυνηγώ· αυτή που γνωρίζει πώς να γεύεται την ομορφιά των τόπων, όταν την αντικρίζει.